شاید اینطور به نظر برسد که این پنجرهها برای این طراحی شدهاند که مسافران از دیدن مناظر بیرون لذت ببرند و با تماشای طلوع یا غروب آفتاب لحظات زیبایی را در ذهن خود ثبت کنند. اما واقعیت ماجرا این است که همهچیز به این سادگی نیست، به ویژه اگر بخواهیم درباره اندازه و طراحی این پنجرهها صحبت کنیم. ضمن اینکه احتمالا برایتان جالب است اگر بدانید که چرا باید موقع برخواستن و نشستن هواپیما باید این پنجرهها را باز نگه داشت.
اگر از یک کودک کوچک خواسته شود که یک هواپیما بکشد به احتمال زیاد پنجرههای مسافر را به شکل بیضی کوچک طراحی میکند اما باید توجه کرد که این طراحی همیشه اینطور نبوده است. قبلا و در طراحیهای اولیه جتهای تجاری پنجرهها مربعی بودند اما در عرض تنها ۵ سال پس از معرفی این طرح، مجموعه حواث غمانگیزی به وقوع پیوست که باعث شد تغییراتی در این طراحیها ایجاد شود.
در سال ۱۹۵۴ و پس از بررسیهای فروان مشخص شد که هر سه تصادف ناشی از ترک خوردگیهای قاب پنجرههای هواپیما در نتیجه طراحی مربعی آنها بوده است. ضمن اینکه مشخص شد که پنجرههای مربعی در مقابل فشار کابین ناشی از پرواز در ارتفاع بالا میافزایند و در نهایت میشکنند.
با این حال، ارتفاع بالا یک عنصر ضروری برای پرواز تجاری است، در بالای آسمان، پروازها فشار هوای کمتری را احساس میکنند و در نتیجه این به معنای مصرف سوخت کمتر است. این برای خطوط هوایی ایدهآل است چرا که باعث صرفهجویی در هزینه و کاهش تاثیر منفی بر محیط زیست میشود. همچنین تلاطم کمتری در ارتفاعات بالاتر وجود دارد که باعث میشود پرواز راحتتر صورت گیرد.
در نتیجه طراحان به این نتیجه رسیدند که شکل مربعی پنجره هواپیما را به صورت بیضی تغییر دهند. این به توزیع یکنواخت فشار وارد شده بر روی پنجره کمک میکند و در نتیجه احتمال ترک خوردن آن را کاهش میدهد.
دای ویتینگهام، مدیر اجرایی کمیته ایمنی پرواز بریتانیا در این خصوص میگوید: «باریکترین قسمت بیضی به گونهای طراحی میشود که اطمینان حاصل شود که منحنی فشارهایی که اطراف این پنجره ایجاد میشود از حد مشخصی فراتر نرود و در نهایت به ترک خوردن شیشه منجر نشود.»
علاوه بر عنصر افزایش ایمنی، هنوز مزایای بصری مورد توجه طراحان قرار دارد. ویتینگهام در این رابطه میگوید: «طراحان پنجرههای بیضی شکل را ترجیح میدهند زیرا میتوانند فضای دید بزرگتری داشته باشند و مسافران از مناظر طبیعی لذت ببرند.»