به نقل از نیچر، محققان دانشگاه فنی دلفت به رهبری واسو گیگکا، چالش دوام تراشههای سیلیکونی قابل کاشت در بدن را بررسی کردند. آنها با پوششدهی تراشهها با الاستومر نرم PDMS، موانعی ایجاد کردند که از تخریب تراشهها در برابر مایعات بدن جلوگیری میکند، این روش طول عمر ایمپلنتهای عصبی را افزایش داده و کاربردهای آنها در پزشکی را گسترش میدهد.
به گزارش سرویس اخبار پزشکی سایت شات ایکس و به نقل از ایمنا ایمپلنتهای عصبی برای درمان بیماریهایی همچون پارکینسون و افسردگی و مطالعه مغز ضروری هستند، اما باید در محیط خورنده بدن پایدار بمانند، محققان با آزمایشهای شتابیافته در شرایط آزمایشگاهی و درونجانداری، عملکرد تراشههای پوششدهی شده با PDMS را بررسی کردند. نتایج نشان داد که PDMS از تخریب تراشهها جلوگیری کرده و عملکرد آنها را برای ماهها پایدار نگه میدارد.
این یافتهها راه را برای توسعه ایمپلنتهای بیوالکترونیک پیشرفته و رابطهای مغز-کامپیوتر کمتهاجمی هموار میکند، این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.