مطالعه جدید دانشمندان نشان می‌دهد بدن دوندگان ماراتن برای مصرف انرژی از بخش بافت مغز آنها استفاده می‌کند. اسکن مغزی این دوندگان پس از مسابقه نشان می‌دهد بافت میلین در اطراف عصب‌های مغزی نازک شده است.
طبق گفته محققان چربی مغز در اطراف رشته‌های عصبی در زمان مسابقه به شدت کاهش یافته و دو هفته پس از آن مجدداً به سطح طبیعی خود باز می‌گردد. به نظر می‌رسد در طول مسابقه بدن دوندگان برای کسب انرژی از این بافت چربی استفاده می‌کند.
در مطالعه‌ای دیگر مغز چهار دونده ماراتن با استفاده از ام آر آی در زمانی قبل و بعد از مسابقه مورد بررسی قرار گرفت. محققان در این اسکن شاهد کاهش میزان میلین در مغز ۱ الی ۲ روز پس از زمان مسابقه بودند. میلین در بخش اعظمی از مغز انسان وجود دارد و رشته‌های عصبی را پوشانده و مانند یک لاستیک به دور سیم برق نقش عایق را برای آنها ایفا می‌کند. میلین با ساختار پویا دارای خاصیت پلاستیسیته بوده و به همین دلیل قادر است با توجه به شرایط سلولی رشد کرده و اندازه آن بزرگ یا کوچک شود.