نقد و بررسی بازی سایبر پانک Cyberpunk 2077: Phantom Liberty

سرانجام پس از مدت‌ها انتظار، بسته‌ی الحاقی Phantom Liberty عنوان Cyberpunk 2077 با وعده‌های بزرگ عرضه شد و امروز قصد بررسی آن را داریم.

عنوان Cyberpunk 2077 را می‌توان یکی از پر حاشیه‌ترین آثار چندین سال اخیر دانست که با وجود وعده‌ها و تبلیغات بسیار در نهایت تجربه‌ای به شدت غیر بهینه از بعد فنی و با مشکلات بسیار در مبحث ساختاری، داستان‌سرایی و شخصیت‌پردازی ارائه داد و به شکلی گسترده طرفدارانی که سالیان سال انتظار روز عرضه‌ی این عنوان را می‌کشیدند سرخورده و ناامید کرد.

حال پس از گذر از آن دوران، سرانجام زمان عرضه‌ی بسته‌ی الحاقی Phantom Liberty فرا رسیده است، بسته‌ی الحاقی‌ای که CDPR با آن همچون آخرین راه رستگاری رفتار می‌کند و آنقدر بر این موضوع تاکید دارد که حتی طی نمایش تریلر این محتوای اضافه، Idris Elba به وضوح به شکل دو پهلو از جمله‌ی “This Time The Game Is Fixed” استفاده می‌کند. حال سوالی که پیش می‌آید آن است که آیا این جمله حقیقت دارد یا باز هم با مجموعه‌ای از وعده‌های پوچ روبه‌رو هستیم؟

به این می‌گویند یک روایت جذاب!

شخصا مشکلات مختلفی با داستان اصلی Cyberpunk 2077 داشتم، از ایرادات تعلیق داستان تا شخصیت‌پردازی ضعیف V و رانده شدن او به حاشیه توسط دیگر کاراکترها. حال می‌توانم با خوش‌حالی اعلام کنم که داستان‌سرایی Phantom Liberty نه تنها بسیار جذاب‌تر و گیراتر است بلکه برخی از مشکلات روایی و شخصیت‌پردازی بازی اصلی را نیز برطرف می‌کند. بگذارید از همین ابتدا به شما بگویم که اصلا در Phantom Liberty چه می‌گذرد؛ این بسته‌ی الحاقی شما را به یک روایت سیاسی با کلی المان‌های جاسوسی و پیچش‌های جذاب معرفی می‌کند.

در ابتدا کاراکتری به نام Songbird با شما ارتباط برقرار کرده و از شما می‌خواهد که با او در Dogtown ملاقات کنید، زیرا ظاهرا راه حلی برای مشکل چیپی که در سر V قرار دارد داشته و البته در ازای آن نیازمند کمک V است. پس از ملاقات با او، Songbird به شما می‌گوید که سفینه‌ی رئیس جمهور NUSA به زودی در Dogtown سقوط کرده و از شما می‌خواهد که به سرعت رئیس جمهور را نجات داده و از آن جا خارج کنید و در همین حین Johnny نیز به V هشدار می‌دهد که یک چیزی در ارتباط با این ماموریت درست نیست.

پس از نجات رئیس جمهور و گذشت چندین سناریوی اکشن بسیار جذاب و نفس‌گیر، ارتباطتان با Songbird قطع شده و حالا رئیس جمهور Myers از شما می‌خواهد با یکی از ماموران ویژه‌ی دولت به نام Solomon Reed ارتباط برقرار کرده و از او در راستای پیدا کردن Songbird کمک بگیرید. کمی بعد از ارتباط با Reed و پیش‌روی داستان متوجه می‌شوید نگرانی‌های Johnny درست بوده است و این ماموریت بسیار عمیق‌تر و پیچیده‌تر از چیزی است که در ابتدا به نظر می‌رسید و حالا V که تنها راه زنده ماندنش را در پایان این ماموریت می‌بیند، با همراهی Reed پا در مسیری می‌گذارد که معلوم نیست در کدام پیچ به یک دره ختم خواهد شد.

فکر می‌کنم توضیح درباره‌ی زیر و بم داستان کافی باشد و بهتر است بگذارم خودتان به تجربه‌ی آن بپردازید. مسئله‌ای که در ارتباط با این روند داستان‌سرایی وجود دارد، آن است که به راستی تقریبا تک‌تک عناصر و کاراکترهای دخیل در آن نقشی مهم و برجسته را ایفا می‌کنند و از همین رو با کاراکترهای بسیار جذابی روبه‌رو هستیم.

همین مسئله به طور مستقیم بر مبحث انتخاب‌های بازی نیز تاثیر گذاشته و آن‌ها را معنادارتر می‌کند، حال به جای اینکه با مشتی از انتخاب‌های پوشالی روبه‌رو باشیم، طی داستان این DLC بارها و بارها صبر کرده و درباره‌ی صحبت بعدی‌تان فکر می‌کنید عنصری که به عنوان یک تجربه‌ی RPG در داستان اصلی، آن حس اهمیت و گستردگی را به من القا نمی‌کرد.

Solomon Reed و نقش آفرینی ایدریس البا، یکی از بخش‌های برجسته و جذاب این روایت محسوب می‌شوند که به بهترین شکل انجام شده و در همان ابتدا نشان می‌دهد که Reed صرفا یک مامور ویژه خشک و بی‌روح نیست و از همین رو به سرعت ارتباطی بین پلیر و کاراکتر او شکل می‌گیرد. V نیز برخلاف انتظاراتم کمی بهتر از داستان اصلی جلوه کرده و یکی از دلایل آن نیز کم‌تر شدن تمرکز روی شخصیت Johnny و به وجود آمدن فضای بیشتر برای پرداختن به V است.

هرچند این لزوما بدان معنا نیست که V حالا به عنوان کاراکتری بسیار جذاب جلوه می‌کند، چرا که همچنان حفره‌های زیادی در رویکردی که CDPR نسبت به شخصیت‌پردازی او اتخاذ کرده است وجود دارد اما حداقل می‌توان گفت قدم‌های مثبتی در این مسیر برداشته شده که قابل تحسین هستند.

روایت و ریتم بازی نیز بسیار بهتر از داستان اصلی بوده و از همین رو تعلیق بالایی را در مبحث روایی شاهد هستیم؛ به طوری که می‌توان گفت این داستان از همان لحظه‌ی ابتدایی شما را جذب خود کرده و در تمامی راه با وجود برخی سرعت‌گیرها، نمی‌گذارد روایت از طب و تاب افتاده و خسته کننده شود.

به طور کلی، در مبحث داستانی و ابعاد روایی شاهد بهبودهای چشم‌گیری در Phantom Liberty هستیم که به خوبی نشان می‌دهد Cyberpunk ظرفیت و پتانسیل بالایی در مبحث روایی داشته است و حالا بخش زیادی از این پتانسیل به کار گرفته می‌شود.

Cyber2.0punk

در حالی که آپدیت ۲.۰ این اثر کاملا رایگان بوده و نیازی به خرید این بسته‌ی الحاقی برای بهره‌مندی از خصوصیات آن نیست، اما نمی‌توان اتصال آن با این تجربه را نادیده گرفت، چرا که در واقع می‌توان گفت تجربه‌ی Phantom Liberty حالا با تغییرات و بهبودهای آپدیت ۲.۰ گره خورده است. تغییراتی که طی این آپدیت اعمال شده‌اند، در ابعاد مختلف تجربه‌ی این اثر گسترده شده است و این ابعاد شامل گیم‌پلی نیز می‌شوند. حالا به لطف این آپدیت، در برخی از بخش‌ها شاهد عمق بسیار بیشتری نسبت به روز عرضه‌ هستیم.

یکی از بزرگ‌ترین تغییراتی که همراه با آپدیت ۲.۰ به بازی معرفی می‌شود، پیاده‌سازی مجدد سیستم درخت مهارت‌ها و برخی از Perk و قابلیت‌ها است که این بار بسیار عمیق‌تر و گسترده‌تر از قبل در این تجربه حضور دارند.

مهارت‌ها حالا بسیار متمرکزتر هستند و از همین رو ساخت یک بیلد هدفمند با بازدهی بالا بسیار راحت‌تر و منطقی‌تر از گذشته شده و در همین راستا تعدادی مهارت تازه نیز به بازی اضافه شده است تا تعادل بهتری در زمینه‌ی تنوع، کارایی و همچنین ایجاد یک هارمونی بین توانایی‌های کاراکتر ایجاد کند.

در آپدیت ۲.۰ همچنین شاهد اضافه شدن یک درخت مهارت کاملا جدید متعلق به Relic هستیم که پوینت اختصاصی آن برای ارتقا تنها در Dogtown یافت می‌شود. این درخت دسته‌ای تازه از توانایی‌های جذاب و کارآمد همچون Emergency Cloaking را به بازی اضافه می‌کند و باز هم در راستای عمیق‌تر کردن هر چه بیشتر گیم‌پلی عمل می‌کند. به طور کلی می‌توان گفت سیستم درخت مهارت‌های جدید نه تنها محتوای جدید به این بخش اضافه کرده است، بلکه معنای بیشتری به مهارت‌های پیشین می‌بخشد و همچنین لازم به ذکر است که بعضا انیمشین‌های جدیدی نیز طی استفاده از این قابلیت‌ها دیده می‌شود.

به عنوان مثال، شخصا طی ده‌ها ساعتی که صرف تجربه‌ی بازی اصلی کردم؛ قابلیت‌های مربوط به هک کردن به شدت برایم سطحی جلوه می‌کردند و گاهی حتی با خودم می‌گفتم شاید من چیزی را از دست داده‌ام، در حالی که به راستی قابلیت‌های هک بازی لزوما کار زیادی برای پلیر طی سناریوهای مختلف گیم‌پلی انجام نمی‌دادند اما حالا این قابلیت‌ها گسترده‌تر و کارآمدتر هستند به عنوان مثال برای سناریوهای مخفی‌کاری، حالا می‌توانید از قابلیت Hack Queue استفاده کنید که به شما اجازه می‌دهد هر چندین هک را به طور هم زمان در صف قرار داده و فعال کنید و این مسئله می‌تواند احتمالات و خروجی‌های مختلفی را به شما طی چنین سناریوهایی ارائه دهد.

خصوصیت دیگری که می‌خواهم پیرامونش صحبت کنیم، چیزی است که عناوین GTA برای دهه‌ها از آن برخوردار بودند اما Cyberpunk 2077 به شکل عجیبی از آن برخوردار نبود و آن هم تیراندازی از داخل وسایل نقلیه است! این قابلیت نیز به لطف آپدیت ۲.۰ به بازی افزوده شده و در حالی که شاید به تنهایی جلوه منحصر به فردی نداشته باشد اما زمانی که با قابلیت‌ تازه‌ی Carhacker ترکیب شود، انعطاف‌پذیری بسیار زیادی در سناریوهای درگیری‌ میان وسایل نقلیه پیش می‌آید؛ به طوری که حالا به راستی احساس می‌کنید این بازی است که در مقابل نوآوری و استراتژی شما سر خم می‌کند نه شما در مقابل محدودیت‌هایی که گیم‌پلی به شما تحمیل می‌کند.

Cyberware یا تجهیزات سایبری نیز بخش دیگری است که به لطف این آپدیت تحت تاثیر قرار گرفته و حالا نه تنها متعادل‌تر از پیش جلوه می‌کند بلکه انتخاب بهینه‌ی آن‌ها حالا نیازمند تفکر و در نظر گرفتن ابعاد مختلف است. اولین تغییری که در این بخش مشاهده می‌شود، وجود یک محدودکننده است که با توجه به لول شما اجازه می‌دهد تعداد مشخصی از Cyberware را روی بدن خود اعمال کنید. از طرف دیگر، حالا مبحث Armor که قبلا به لباس‌های شما مربوط می‌شد به بخش Cyberware گره خورده است و به همین دلیل، حالا شما با تفکر و استراتژی بهینه‌تری سعی بر انتخاب این قطعات خواهید کرد.

سیستم Stamina یا استقامت نیز دست‌خوش تغییراتی شده است و حالا به حرکات و مبارزات تن به تن شما طی درگیری‌ها متصل است و دیگر صرفا با دویدن نفستان بند نمی‌آید. حالا با استفاده از اسلحه‌های سرد، گرم و همچنین جاخالی‌‎های سرعتی (Dashing)، میزان Stamina شما کاهش یافته و در همین راستا طی چنین موقعیت‌هایی دقت و استراتژی بیشتری از پلیر طی مبارزه طلب می‌شود تا بتواند حرکات و حملات را با توجه به میزان Stamina خود همگام‌سازی کند.

و اما آخرین تغییر قابل توجه‌ای که در آپدیت ۲.۰ دیده می‌شود، مربوط به هوش مصنوعی بازی، مخصوصا در سیستم پلیس‌، است که تا قبل از این آپدیت رسما یک فاجعه‌ تمام عیار بود. البته اگر بگویم این تغییرات مشکلات هوش مصنوعی را به کلی حل کرده‌اند دروغ گفته‌ام، چرا که هنوز هم NPCها واکنش‌های باورپذیری به اعمال شما ندارند و دشمنان و پلیس بازی نیز با وجود تغییرات اعمال شده، بارها طی تجربه‌ی من گیج می‌زدند. اما قبل از اینکه از تجربه‌ی شخصی‌ام طی تجربه‌ی این آپدیت با هوش مصنوعی صحبت کنم، بگذارید کمی در ارتباط با تغییرات آن بگویم.

باید در نظر گرفت که هوش مصنوعی Cyberpunk 2077 تا پیش از آپدیت ۲.۰ عملکردی ضعیف‌تر حتی نسبت به آثاری که چندین نسل از او عقب بودند داشت و به راستی ناامیدکننده بود؛ بنابراین، می‌توان گفت هوش مصنوعی بازی که در ورژن ۱.۰ تقریبا وجود نداشت، حالا به سطح کیفی «خوب» رسیده است و در حالی که این مسئله‌ی قابل تقدیر است اما حقیقتا همچنان در برخی از موقعیت‌ها به کلی غوطه‌وری بازی را از بین می‌برد. NPCها و شهروندان Night City حالا حداقل به اعمال شما واکنش نشان می‌دهند؛ به عنوان مثال، اگر شما جلوی یک ماشین بایستید و روی راننده اسلحه بکشید، برخلاف گذشته راننده به سرعت از روی شما رد شده و فرار می‌کند.

این در حالی است که طی برخی مراحل فرعی، NPCها هنوز هم اعمال عجیب و غریب از خود نشان می‌دهند. مثلا در پایان انجام یک ماموریت برای Mr.Hands، دو فردی که همراهم بودند سوار ماشین خود شدند و می‌خواستند از پارکینگ خارج شوند اما چهار بار ماشین خود را به دیوار کوبیدند تا سرانجام رمپ را پیدا کرده و از پارکینگ خارج شدند.

تحت تاثیر سیستم Escalation جدید بازی (که باز هم سالیان سال در عناوین GTA وجود داشت)، پلیس‌ها نیز حالا واکنش پویاتر و واقع‌گرایانه‌تری به جرم و جنایات شما نشان داده و در صورت ادامه دادن به اعمال خصمانه خود، ممکن است وارد درگیری با پلیس بشوید؛ همچنین NCPD حالا حضور پویایی در محیط بازی داشته و شما بعضا آن‌ها را در حال گشت زدن خواهید دید که تغییر مطلوبی است و پویایی بیشتری به دنیای بازی می‌بخشد.

شخصا طی تجربه‌ام چندین بار سیستم پلیس را آزمایش کردم و در حالی که حالا پلیس‌ها واکنش جدی‌تری از خود نشان می‌دهند اما همچنان گیج می‌زنند! به عنوان مثال، طی یک تعقیب و گریز به دلایل نامشخص ماشین پلیسی که من را دنبال می‌کرد تصمیم گرفت به جاده خاکی برود و به من اجازه دهد به راحتی فرار کنم!

به طور کلی باید بگویم بهبودهای هوش مصنوعی در حالی که مفید هستند و به راستی تجربه‌ی بازی را بهتر می‌کنند، اما تازه سطح این تجربه را به یک وضعیت مناسب می‌رسانند. بنابراین، انتظار نداشته باشید زمانی که شروع به تجربه‌ی آپدیت ۲.۰ می‌کنید، با یک هوش مصنوعی کاملا متفاوت روبه‌رو شوید که ناگهان بی‌نقص کار می‌کند. هوش مصنوعی مبحثی بسیار عمیق است که صرفا یک آپدیت نمی‌تواند مشکلات آن را به صورت کامل برطرف کند.

به طور کلی باید گفت تغییراتی که آپدیت ۲.۰ در مبحث گیم‌پلی ارائه می‌دهد به راستی تاثیرگذار بوده و باعث بهبود تجربه‌ی بازی در بسیاری از بخش‌ها و همچنین عمیق‌تر شدن آن‌ها شده است. در حالی که مشکلات هوش مصنوعی لزوما به طور کامل برطرف نشده است، اما می‌توان گفت تغییرات مفیدی در آن صورت گرفته که آن را به جایگاه مناسبی مخصوصا نسبت به عرضه‌ی اولیه می‌رساند. تجربه‌ی Cyberpunk 2077 پس از آپدیت ورژن ۲ بازی قطعا بهتر، پویاتر و عمیق‌تر است و آن را تا حد زیادی به چیزی که باید در روز اول می‌بود نزدیک کرده است.

زیر پوست شهری که نمی‌خوابد

از لحاظ ظاهری، Cyberpunk 2077 از همان ابتدا روی یک سیستم قدرتمند و یا کنسول‌های نسل نهمی، اثری خوش چهره محسوب می‌شد که البته طی آپدیت‌های مختلف بهبود نیز پیدا کرد. در حالی که ۲.۰ و محتوای اضافه‌ی Phantom Liberty لزوما تغییر چشم‌گیر یا خاصی در دپارتمان گرافیک نداشتند اما توانستند حداقل در زمینه‌ی بهینه‌سازی کمی بهتر عمل کنند به طوری که شخصا روی همان سیستمی که در گذشته بازی اصلی را با آن تجربه کردم، شاهد برخی بهبود‌های جزئی در زمینه‌ی بازدهی بازی، نرخ فریم و به طور کلی با ثبات‌تر شدن بازی از لحاظ فنی بودم.

اما بد نیست کمی به Dogtown بپردازیم، منطقه‌ای که تقریبا تمامیت Phantom Liberty در آن جریان دارد؛ خوش‌بختانه سازندگان توانایی بالای خود را در طراحی محیط در این بسته‌ی الحاقی نیز به تصویر می‌کشند و حالا ما شاهد روی دیگر Night City هستیم، به دور از آن چراغ‌های نئون و خیابان‌های پر زرق و برق، پا به دنیایی می‌گذاریم که به کلی هویتی مستقل برای خود داشته و داینامیک متفاوتی را نیز ارائه می‌دهد.

تغییرات و تفاوت‌های محیطی خارج از بحث ظاهری، در بطن Dogtown به خوبی جلوه می‌کند و شما به خوبی احساس می‌کنید که پا در دنیایی تازه با قوانین تازه و متفاوت گذاشته‌اید و باید خود را با آن همگام کنید.

Dogtown همچون مناطق بازی پایه، داستان‌های فرعی، کاراکترها و محیط‌های جذاب فراوانی را برای پلیر در خود جای داده است تا به گشت و گذار و اکتشاف بپردازد و همچنین فضاسازی آن نیز به خوبی بر حس و حال کلی داستان و کاراکترهای این DLC منطبق می‌شود. صحبت از کاراکترها شد، همانطور که در ارتباط با بحث روایی Phantom Liberty اظهار داشتم، شخصیت‌های این داستان بسیار جذاب و گیرا هستند و حجم گسترده‌ای از آن به صداگذاری‌های بسیار خوبشان باز می‌گردد.

Edris Elba به خوبی نقش Solomon Reed را بازی کرده و با صدای خود به خوبی پستی و بلندی‌های درونی این کاراکتر را به تصویر می‌کشد. شاید این به دلیل گذشت زیاد زمان از تجربه‌ی بازی اصلی باشد اما شخصا احساس کردم حتی Keanu Reeves نیز عملکرد بهتری در زمینه‌ی صداگذاری دارد.

البته نمی‌توان منکر آن شد که این داستان نیز فضای بیشتری برای ورود به درون شخصیت Johnny باز کرده و در بسیاری از بخش‌ها ما شاهد جلوه کردن و بیرون آمدن روی دیگری از این کاراکتر هستیم که شاید لزوما آنچنان در طی بازی اصلی آن را مشاهده نکردیم و از آن جایی که حالا متریال بهتری در دست کیانو قرار دارد، ارائه‌ی بهتری نیز از این محتوا را به تصویر می‌کشد.

این بازی روی PC تجربه و بررسی شده است