همزمان با آغاز به کار دولت سیزدهم شتاب بخشی به روند تکمیل و اجرای شبکه ملی اطلاعات هم بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت، به گونهای طرح شتاب بخشی به روند اجرای این شبکه از مهر سال ۱۴۰۰ آغاز و همچنان در مرحله اجرا قرار دارد و بنابر اعلام مسئولان قرار است تا پایان سال جاری به پیشرفت ۷۵ درصدی برسد.
در کنار مواردی مانند ایجاد زیرساخت لازم جهت پیادهسازی شبکه ملی اطلاعات، بومیسازی دسترسی به اطلاعات، جلوگیری از خروج سرمایهها و گردش منابع در داخل، کاهش هزینه سرویس های اینترنتی، امکان مدیریت بر ترافیک میان اپراتورها، اتصال مستقیم اپراتورها به یکدیگر و افزایش کیفیت و سرعت دسترسی بین آنها، ایجاد یک نقطه مشترک در راستای ایجاد شبکه ملی اطلاعات و اشتراکگذاری بانکهای اطلاعاتی دستگاهها، ایجاد بستر مناسب و امن برای شبکه توزیع محتوای داخلی و خارجی، امکان ارائه سرویسهایی نظیر آموزش مجازی، تلفن اینترنتی، فراهم کردن امکان ارائه محتوای داخلی و مدیریت هرچه بهتر توزیع محتوا و کاهش تقاضا جهت سرویس اینترنت و استفاده بهینه از پهنای باند بینالملل که جزو مهم ترین مزیتهای ایجاد این شبکه عنوان شده است.
ارزان تر شدن اینترنت در شبکه اطلاعات شاید یکی دیگر از مهم ترین ویژگی و مزیت این پروژه باشد. در واقع یکی از جنبههای مهم این طرح، بعد اقتصادی آن بوده که هم به نفع دولت و هم به نفع مردم است؛ در حقیقت همین که دیتاهای پرطرفدار مستقیما در شبکه داخلی به گردش دربیاید و یک بار به خارج و داخل کشور برنگردد، به سود همه خواهد بود؛ در همین راستا برای سایتها با سرورهای داخلی در مقایسه با وبسایتهای خارجی، تخفیف ۵۰ درصدی در نظر گرفته شد و ارائهدهندگان خدمات اینترنتی از اینترنت ثابت و همراه مطابق مصوبه سازمان رگولاتوری ملزم به رعایت این موضوع در محاسبه هزینه اینترنت برای کاربران شدند.
اما از همان ابتدا اینکه چه سایتهایی مشمول طرح مذکور میشوند، محل پرسش بود بنابران در ابتدا سازمان تنظیم مقررات ارتباطات همزمان با بهره برداری از فازهای اول و دوم، لیستی از ۱۰۰ سایت پر ترافیک داخلی که سرورهای آنها در ایران قرار دارد را به اپراتورها و شرکتهای اینترنت ارائه کرد تا کاربران هنگام مراجعه به این سایتها تنها نصف هزینه را پرداخت کنند. مقرر شد این لیست به مرور تکمیل شود.