این تحول می تواند به تولید موتور و پل های خود ترمیم شونده و همچنین هواپیماهایی که فرسودگی ها را از بین می برد، کمک کند و به این ترتیب آنها ایمن تر می شوند و عمر آنها افزایش می یابد.
محققان دانشگاه A&M تگزاس و آزمایشگا های ملی ساندیا آمریکا این فلزات را رصد کرده اند. برد بویس محقق مواد در ساندیا در بیانیه ای نوشته است: مشاهده چنین امری از نزدیک بسیار جالب است. ما توانایی ذاتی فلزات برای ترمیم خود را در حداقل در یک مورد آسیب در نتیجه فرسودگی در مقیاس نانو تایید کردیم.
در ادامه بیانیه آمده است: گاهی اوقات از درزهای لحیم شده سرد در دستگاه های الکترونیکی گرفته تا موتور وسیله های نقلیه تا پل هایی که روی آنها رانندگی می شود، ممکن است ترک بخورند و به طور غیر قابل پیش بینی آسیب ببینند.
هنگامیکه آنها آسیب می بینند و از کار می افتد باید با هزینه ای تعویض شوند و از سوی دیگر در برخی موارد مدت زمان زیادی صرف می شود و حتی ممکن است در این بین انسان ها مجروح یا قربانی شوند. تاثیر اقتصادی این موارد نیز صدها میلیارد دلار در سال تخمین زده می شود.
تحقیق برای اکتشاف جدید از سال ۲۰۱۳ میلادی و زمانی آغاز شد که مایکل دموکویز نظریه نوینی را منتشر کرد که تحت شرایط خاصی فلز باید بتواند ترک های ناشی از فرسودگی را جوش دهد. اکنون کشف اینکه فرضیه مذکور صحت دارد، همه را شگفت زده کرده است.
خالد هاتر استادیار دانشگاه تنسی و کریس بار که برای وزارت انرژی آمریکا کار می کنند، سعی داشتند نحوه ایجاد ترک ها و باز شدن آنها را ارزیابی کنند و به طور ناگهانی ۴۰ دقیقه پس از آغاز آزمایش توجه شدند ترک به طور خودکار معکوس شد. یک بخش از ترک به طور نامحسوس جوش خورده بود.
محققان این تحول را با دموکویز به اشتراک گذاشتند و وی نیز آزمایش را در یک مدل رایانشی بازتولید کرد و در نتیجه ثابت شد پدیده مشاهده شده در ساندیا همان رویدادی است که وی نظریه اش را سال ها قبل ارائه کرده بود.
با این وجود باید توجه داشت تحقیقات درباره فرایند فلزات های خود ترمیم شونده هنوز در مراحل اولیه است.