این شرکت قصد دارد در سالهای آینده باتریهای مبتنی بر دیاکسید کربن را در نزدیکی مراکز داده خود در نقاط مختلف جهان مستقر کند؛ اقدامی که میتواند شیوه ذخیرهسازی انرژی پاک را بهطور قابل توجهی تغییر دهد.
به گزارش خبرآنلاین، این فناوری توسط شرکت ایتالیایی Energy Dome توسعه یافته و برخلاف باتریهای رایج لیتیومی، بهجای واکنشهای شیمیایی از ویژگیهای فیزیکی دیاکسید کربن برای ذخیره و آزادسازی انرژی استفاده میکند. گوگل با سرمایهگذاری در این حوزه، در مسیر تحقق هدف بلندپروازانه خود برای تأمین صد درصد برق مورد نیاز از منابع پاک تا سال ۲۰۳۰ گام برمیدارد.
در این سامانه، زمانی که تولید برق خورشیدی یا بادی بیش از نیاز شبکه است، انرژی مازاد صرف فشردهسازی دیاکسید کربن میشود. در نتیجه این فرایند، دیاکسید کربن به حالت مایع درمیآید و در مخازن یا گنبدهای بزرگی ذخیره میشود که ظاهر آنها توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این ذخیرهسازی بهعنوان نوعی انبار انرژی عمل میکند.
در مقابل، هنگام افزایش تقاضای برق، مانند ساعات شب یا زمانی که شدت باد کاهش مییابد، دیاکسید کربن مایع آزاد میشود. این ماده با بازگشت به حالت گاز منبسط شده و نیروی حاصل از انبساط، توربینها را به حرکت درمیآورد. خروجی این چرخه، تولید برق بدون سوزاندن سوختهای فسیلی است.
مراکز داده گوگل از پرمصرفترین زیرساختهای جهان به شمار میروند و مصرف برق آنها محدود به ساعات خاصی از شبانهروز نیست. باتریهای لیتیومی معمولاً تنها برای ذخیره کوتاهمدت انرژی مناسب هستند، اما باتریهای دیاکسید کربن امکان ذخیرهسازی بلندمدت را فراهم میکنند؛ قابلیتی که برای پایداری شبکههای مبتنی بر انرژی تجدیدپذیر اهمیت زیادی دارد.
از جمله مزایای این فناوری میتوان به عدم وابستگی به لیتیوم، کبالت و نیکل اشاره کرد. همچنین استفاده از مواد ارزان و در دسترس و امکان استانداردسازی و نصب در مناطق مختلف جهان از دیگر ویژگیهای آن است. هر واحد از این باتریها قادر است حدود ۲۰۰ مگاواتساعت انرژی ذخیره کند؛ میزانی که میتواند برق هزاران خانه را برای یک روز کامل تأمین کند.
Energy Dome پیش از این نمونههای عملیاتی این سیستم را در ایتالیا راهاندازی کرده و پروژههایی نیز در آمریکا و هند در دست اجرا دارد. با وجود این، ابعاد بزرگ فیزیکی این باتریها و نیاز آنها به زمین وسیع، در کنار ملاحظات ایمنی ناشی از نگهداری حجم بالای دیاکسید کربن تحت فشار، از جمله چالشهای مطرحشده هستند. توسعهدهندگان تأکید دارند که دیاکسید کربن در یک چرخه بسته باقی میماند و به جو نشت نمیکند.